Familie Jacobs uit Beek Nationaal winnaar uit Pau (Mont de Marsan) ZLU.

Familie Jacobs uit Beek 

NL18-1308315
1e Nationaal Pau Nederland

Afstand: 915km
snelheid: 1.319 m/m

Voor het laatste weekend van juni waren de weersvoorspellingen voor de omgeving van Pau, aan de voet van de Pyreneeën, niet om te juichen. De vooruitzichten waren ‘een laaghangend wolkendek en mist’ en dit zou er het lossen wellicht onmogelijk gaan maken. Op donderdag werd er dan ook besloten het konvooi te gaan verplaatsen naar het ca. 50 km noordwestelijk gelegen Mont de Marsan. Vrijdag was het weer op de nieuwe losplaats goed. Een enkel wolkje en een temperatuur van ca. 18 °C. Er stond een kalme westelijke wind en deze zou in het noorden van Frankrijk gaan krimpen naar zuidwest. Om 7.15 uur klonk het lossingssein en de 14.246 internationaal getekende duiven konden hun weg naar huis beginnen. 

Het Internationale ZLU-fondprogramma 2021 startte dus niet met Pau maar Mont de Marsan. Het internationale concours werd ingericht door La Colombe Joyeuse te Brussel en kende ondanks de minder goed verlopen vluchten als voorbereiding voor de fondvluchten, weer een toename van het aantal ingekorfde duiven. In Nederland was er een toename van 318 duiven en 4.584 duiven namen deel. Ondanks dat Engeland i.v.m. de huidige Corona toestand geen duiven mocht inkorven, nam het internationale aantal ook toe en wel met 1118 duiven en kwam het totaal op van 14.246 duiven.

In de loop van vrijdagavond zijn er heel veel liefhebbers welke de mediakanalen inschakelen om de eerste mogelijke aankomsten in Noord-Frankrijk te zien verschijnen en verder te volgen. Van hieruit kan men dan gaan rekenen wanneer er mogelijk duiven kunnen aankomen. 

Het werd 15.44 uur toen er op de site van Pipa een melding verscheen uit het Franse Cormontreuil, een gemeente in het Franse departement Marne en deel uit makend van het arrondissement Reims. Hier meldde Jean-Jacques Dimanche de eerste duif. Zijn afstand is 685 km en dit gaf een snelheid van 1345 m/min. Voor de overige deelnemende landen was deze vroege aankomst zeker een verrassing en op vele hokken werd snel het systeem of de klok in gereedheid gebracht. 

In België klokte Samuel Flasse uit het dorpje Audregnies, gelegen aan de Belgisch-Franse grens nabij Quievrain, om 17.21 uur. Op een afstand van 786 km zou dit een snelheid geven van 1297 m/min. 

In Duitsland werd de snelste duif geklokt door de combinatie Daniels Berks uit Würselen. Zij klokten om 18.59 uur op een afstand van 919 km. Hier was de snelheid 1305 m/min. 

In Nederland werd het steeds spannender. Het wachten werd doorbroken toen de bekende familie Jacobs uit het Limburgse Beek hun eerste duif meldden om 18.48 uur. Ze moest een afstand van 915 km afleggen en had een snelheid behaald van 1319 m/min. Gezien de westelijke en zuidwestelijke wind op de vluchtlijn zou het in het voordeel weken voor de Limburg liefhebbers. Dit werd duidelijk in het verloop van de meldingen. Opmerkelijk was dat diverse Limburgse liefhebbers al heel snel twee duiven na elkaar konden klokken. Zo klokten de winnaars, de familie Jacobs, om 19.18 uur hun tweede duif en deze stond als 7de gemelde. Ook Guus Eussen uit Ransdaal werd verrast en klokte twee van zijn drie inzetten binnen 3 minuten en staat als 5de en 8ste genoteerd. Nico Stevelmans uit Brunssum klokte kreeg er twee binnen 8 minuten, te beginnen om 19.33 uur, 10de en 12de gemelde. Hij had er 3 mee. Helmut en Geert Schmitz uit Eys pakte er twee binnen twee minuten en staan als 14de en 15de op de lijst. Zij hadden hun drie inzetten ’s avonds thuis. Jos Hermens uit Echt had er twee mee en om 20.19 waren beiden thuis als 19de en 23ste. Jeroen van Heumen uit Oss was de enige liefhebber buiten Limburg die zijn eerste duif in de top tien kon pakken. Hij klokte om 19.53 klokte op een afstand van 979 km en dit was de 3de melding. 

Een nieuwe euforie

De broers Jos, Frank en Hans hadden nadat ze de duiven hadden verzorgd, plaats genomen in de tuin. Ook de inmiddels 83-jarige moeder Nelly, die de aankomsten van de duiven voor geen geld in de wereld zou wil missen, had zich bij haar zonen gevoegd. De familie had 10 duiven ingekorfd waarvan 6 duivinnen. Ze werden gespeeld op totaal weduwschap. Ook twee liefhebbers uit de buurt waren op bezoek om de sfeer bij de aankomsten te proeven. Toen ze de eerste meldingen op Pipa hadden gezien sloegen ze aan het rekenen. Gezien de eerste arriverende duiven in België een lagere snelheid hadden stelden ze hun verwachte uur van aankomst enigszins bij. Het zou voor 19.00 uur moeten zijn wilden ze gaan voor een topplaats. Frank had plaats genomen op de trap naar het hok toe. Het was net 18.48 geweest toen Frank plots een duif naar het hok zag aankomen. “Hier is er een” riep hij en meteen viel ze op de klep toe en liep snel binnen. Het systeem gaf aan 18.48.32. Het was een duivin met ringnummer Nl18-1308315 welke als achtste duif op de inkorflijst stond. Snel melden en even later verscheen hun naam boven aan de meldlijst van de ZLU. Een half uur later meldde zich een doffer en deze werd om 19.18.51 in het systeem aangeven. Deze doffer verscheen als 7de gemelde duif op de lijst. 

Spannende uurtjes braken aan. Zou het weer een nationale zege gaan worden. 
Op het einde van de avond bleek dat er in Nederland geen snellere duif zat welke de duivin van de familie Jacobs van de hoogste plek op de lijst had afgehouden. Helaas liet het nieuwe meldsysteem van de ZLU soms te wensen over en wisten ze niet of er toch elders een snellere duif was geklokt. Uiteindelijk kregen ze de volgende dag rond de klok van 9 uur het verlossende bericht van de ZLU-voorzitter dat ze nationaal winnaar van Mont de Marsan (Pau) waren geworden. Internationaal zouden ze op een voorlopige 3de plek eindigen (14.246 d)

Een nieuwe parel aan hun rijke erelijst en ze konden een derde nationale overwinning in hun boeken noteren. Verleden jaar wonnen ze nationaal Narbonne en nationaal Bergerac sector Zuid in één weekend. Ongelofelijk. Verder klokten ze op Mont de Marsan op zaterdag nog om 6.12, 7.00 (broer van de winnares), 9.28, 12,56 en 14,23 uur en ’s avonds waren er 8 van de 10 thuis. Het feest kon beginnen. 

“Juul” de nationale winnares.

“Juul”, genoemd naar de zoon van Hans, is een blauwe duivin die voor deze nationale zege zorgde. Ze werd gekweekt uit de “Zoon Kleine Dure” van Sjaak van der Velde uit Breskens. Deze doffer hadden ze aangekocht op een jonge duivenverkoop welke van der Velde organiseerde op Toppigeons. Speciaal uit de “Kleine Dure” omdat het een topper was (1ste Nat Bordeaux ’09) en er Aarden via A.P. Overwater in zat. Inmiddels blijkt deze “Zoon Kleine Dure” en zeer goede kweekduif te zijn want twee kinderen uit hem vlogen al een 1ste Nationaal (Bergerac ’20 en Mont de Marsan ‘21). 

Haar moeder is het “Nestzuster 601”. De “601” werd 2de Asduif Agen ZLU over de jaren 2016-2018. Zie verder de stamkaart. 

Als jaarling vloog “Juul” al zeer goed op de programmavluchten en kreeg haar fond-doop op Bergerac, waarvan ze net een prijs miste. Als tweejaarse vloog ze o.a. de 151ste Nat. Narbonne (6.725 d). Dit seizoen vloog na een gedegen voorbereiding de 175ste Prov. Limoges (1.654 d) om nu te zegevieren op nationaal Mont de Marsan. Gezien haar halfbroer verleden jaar de 1ste prijs nationaal Bergerac (S1) vloog, zal ze naar alle waarschijnlijkheid naar het kweekhok verhuizen. 

Duivensport een deel van hun leven. 

De broers Jos, Frank en Hans, allen goede 50’ers kregen de duivensport met de z.g. paplepel van wijlen vader Jan. Na diens plotselinge overlijden in 2005 sloegen de broers de handen in elkaar en werden in de loop der jaren echte fanatieke en gepassioneerde duivenliefhebbers. Naast het gezamenlijk verdelen van de taken in de verzorging rond de kweek- en vliegduiven hebben ze haast de gehele dag telefonisch contact met elkaar om dingen verder te bespreken en te plannen. Daarnaast zijn Jos en Frank ook bestuurlijk actief. Jos is o.a. secretaris van de vereniging de Olijftak en samenspel Beek-Bug en tevens inkorfleider (ook NIC). Een manusje van alles. Frank is commissaris in het vervoer van de afdeling. In de dagelijkse verzorging start Jos in de vroege morgen en laat een groep duiven los voor de training en verzorgt ze aansluitend. Hans is om rond 9 uur present en laat de tweede groep duiven los en verzorgt deze dan verder. 

Frank wipt ‘s avonds even binnen en doen ze gezamenlijk de verzorging en overleggen hoe verder te doen met betrekking tot de komende vlucht(en). 

Als je met hen over de duivensport babbelt merk je met welke passie ze de sport beleven. Ze runnen een aanzienlijke kolonie van programma- en fondduiven en dit betekent haast een dagtaak. Maar als je dan een dergelijke nationale zege als beloning krijgt is het dubbel genieten. 

Herkomst Fond Duiven

In de loop der jaren hebben ze voor de fond een ‘eigen soort’ weten te formeren bestaande uit de lijn van de “93” van ’97 (soort Thei Hermans uit Helden-Beringe, lijn 1e Nat Dax 1990 x Delbar duivin afkomstig van Hub Nijsten uit Geulle). Dit werd in de aangevuld met duiven Jacques, Trudie en Jourie Winkens-Rothenburg uit Itteren (lijn “Limoges” en “Miss Wonderfull” en Sjaak van der Velden en Zoon Breskens (o.a. lijn “Kleine Dure”)

Uit deze voornoemde duiven stellen ze jaarlijks 12 kweekkoppels samen. Frank besteed in de stille periode heel wat uurtjes om de geschikte combinaties te kunnen maken. Kweken is een tweede passie van hem geworden. Hij is de sturende hand op het kweekhok. Als zijn plannen klaar zijn worden deze besproken met de broers. De kweekduiven worden gekoppeld medio december en de eitjes worden omgelegd naar een tegelijkertijd gekoppelde groep vliegduiven. Ook de tweede ronde wordt omgelegd. Daarna herkoppelen ze de kweekduiven en kweken nog een derde en vierde ronde. Zo bezitten ze van elke kweekduif liefst 8 jongen welke als jonge duif, indien mogelijk, het jonge duiven programma afwerken. Daarna worden ze geselecteerd op de volgende punten;

* goed en fit thuiskomen en liefst een prijs kunnen winnen. Vooral de afdelingsvluchten tellen hierin mee.

* goede afstamming waarbij oudere (half)broers/zussen al hebben laten wat ze in hun mars hebben.

* fysieke hoedanigheden. Goed gebouwd, fijne pluim en gezondheid.

Hiervan hopen ze dan na het seizoen 35 doffers en 35 duivinnen te kunnen selecteren. 

Ruime hokken. 

Op het ruime erf ten huize van de familie Jacobs aan de Neerbeekstraat, staat een riant vlieghok van 23 meter en dit telt 9 afdelingen. Op deze afdelingen zijn zowel de programma duiven als de fondduiven ondergebracht. In de onderbouw is er plaats voor de duivinnen en zitten de diverse jonge duiven in twee afdelingen. Deze afdelingen zijn beiden voorzien zijn van een ren. En geheel achter in de ruime tuin staat een hok met twee afdelingen voor de kweekduiven. Ook hier zijn beide afdelingen voorzien van een ren. 

De afdelingen op het vlieghok zijn allen voorzien van schuiven in het plafond waarmee tijdens het vliegseizoen wordt gewerkt om het hokklimaat aangenaam te houden Ook zit er een infrarood warmtepaneel tegen het plafond en dit wordt aangezet bij koud en vochtig weer en zorgt zo voor behaaglijkheid op het hok. Sinds drie jaar zijn de ramen voorzien van windbreekgaas en staan dag en nacht open. Ze hadden bemerkt dat de duiven in de zomer vaak een dipje kregen. Na enig zoekwerk kwamen ze erachter dat het ‘te’ warm was op de hokken en de vochtigheid ‘te’ laag werd. Met het aanbrengen van het windbreekgaas bleek dit een duidelijke verbetering. Op de vloer van de jonge duiven afdelingen ligt een dikke laag stro (tarwe) welke elke 14 dagen wordt ververst.

Dubbel weduwschap en nestspel. 

Oude duiven 

De oude duiven, zowel voor de programma vluchten als voor de fondvluchten, worden het hele seizoen gespeeld op dubbel weduwschap. Ze worden in groepen tegelijk met de kweekduiven gekoppeld om eitjes te kunnen verleggen. Daarna zitten ze op weduwschap, waarbij de duivinnen naar de afdelingen op de benedenverdieping verhuizen. Ze gaan na de dagelijkse training hier ook in en uit. Voor ze worden ingekorfd komen de partners samen en soms krijgen ze ook een andere partner in de nestbak om vervolgens weer even bij hun eigen partner te zijn. De broers houden van afwisseling om de duiven niet in een sleur te brengen. Het geeft een extra motivatie. 

Jarige duiven

De jarige duiven worden na het grootbrengen van een koppel jongen ook op totaal weduwschap gespeeld. Dit tot de eerste fondvluchten in zicht zijn waarop de jaarlingen hun fond-doop krijgen. Dan worden ze per hok gekoppeld zodat ze op de eerste fondvlucht op eitjes van 10 dagen tot een jong van ca. 2 dagen zitten. Zo zitten er nu 37 jaarlingen klaar om op deze neststand naar Agen ZLU te gaan en 22 stuks op deze stand naar Nationaal Agen. Na thuiskomst worden ze weer gescheiden en de prijs vliegende jaarlingen gaan dan ca. 1 maand later op dubbel weduwschap weer mee naar Narbonne en de prijs missende jaarlingen maar toch fit thuiskomen krijgen een tweede kans op een fondvlucht (ook een maand later) met middaglossing om te kijken of ze dit wel aankunnen. 

De vliegduiven werden verduisterd vanaf begin maart tot begin juni om de rui te remmen en zodoende de laatste vluchten goed te kunnen afwerken.

In het begin van het seizoen trainen de duiven in groepen tweemaal daags voor een uurtje. De kleppen zijn dicht. Eenmaal verder vluchten op het programma staan wordt er maar éénmaal daags voor een uurtje getraind. De duiven zijn goed ingevlogen en rust is dan belangrijker dan intensief trainen. In de rustperiode tussen twee fondvluchten worden ze indien mogelijk ook nog eens gelapt. 

De vliegduivinnen welke op de benedenverdieping huizen mogen na het trainen naar behoefte eten uit de voerbak. Na een uurtje, als ze ook goed gedronken hebben, worden ze opgesloten in hun nestbak. Zo blijven ze fel en gaan ze onderling niet aanlopen. 

Verzorging van de duiven en medische aspecten

In het verleden kregen de duiven tijdens het vliegseizoen een mix van diverse mengelingen om naar een vlucht toe te werken. Sinds enkele jaren krijgen de duiven nu tijdens de Vitesse vluchten een mix van 50% Gerry Plus en 50% Koopman All-in-one. Eenmaal de midfond begonnen krijgen ze alleen nog de All-in-one Koopman mengeling vanaf thuiskomst tot inkorving. Zowel de doffers als duivinnen krijgen steeds een volle bak voer ter beschikking. Het is zeer eenvoudig en het bevalt zeer goed. 

Medisch gezien gaan ze maandelijks met enkele duiven op controle bij dr. Vincent Schroeder en alleen op diens advies wordt er iets gegeven. Ook overleggen ze met hem als ze menen iets te hebben opgemerkt over de gezondheid. Gezien hun aanzienlijke kolonie duiven is een waakzaamheid zeker gepast. Ze gebruiken de volgende supplementen van dr. Schroeder. Bij thuiskomst Immunol (hoogwaardig dierlijk eiwit) en Oregano poeder. Verder midweeks Tollyamin Forte.   

Een onvergetelijke dag 

Tijdens het bezoek was de gehele familie aanwezig en allen konden genieten van het succes van de broers. Ze mochten het als eens meemaken doch steeds is het weer een hele belevenis. Een dag versiert met bloemen en felicitaties. Om nooit meer te vergeten.

Marcel Görtzen

Afstamming

De hokken