Hok Delrue-Vanbruaene (Lauwe): 1e National Dax 2.516 oude

B18-4190274
1st National Dax 2,516 old birds
 

Afstand: 853km
Snelheid: 919,05 m/m

De loodzware taak van een duivenerfenis…of de vederlichte erfenis ? Dit is een vraag die bij me opkomt wanneer ik richting Lauwe rij. De plaats waar ik naartoe ga is ooit een bedevaartsoord voor de duivensport geweest. Grootvader Andre Vanbruaene was een grootmeester op de zware fond. Hij realiseerde een ongelooflijk palmares op de zwaarste vluchten en bouwde een stam duiven uit die ook in 2025 nog steeds zijn zonen en dochters uitzet in de stambomen van topduiven op de zware fond.

1e nationaal Dax oude duiven
We rijden naar Lauwe omdat Patrick Delrue (kleinzoon van Andre) er terug in geslaagd is een exploot neer te zetten met een nationale zege op de internationale vlucht uit Dax. Het zou een zware Dax worden, dat was een certitude. Het was warm weer over de ganse vluchtlijn en de wind zat zeker niet op de staart.  Dat de eerste duiven meer naar het westen zouden vallen was duidelijk en dat bleek ook uit de eerste aanmeldingen in Frankrijk. De aanmeldingen in het Noorden van Frankrijk zaten meer richting kust en dus was het niet verwonderlijk dat de West-Vlamingen iets alerter duiven aan het wachten waren dan andere streken in België. Een vlugge berekening leerde dat het kantje boordje zou worden om voor de duisternis België te bereiken. Toen plots om 21.45 u in Langemark-Poelkapelle een jaarse duif op de radar verscheen wisten we dat er mogelijks nog wel enkele zouden aankomen. Iets later was het de beurt aan Herquegies in Henegouwen om een jaarling te klokken en om 22.09 u arriveerde een 7 jaarse duiver in Lauwe als eerste oude duif in België. Het was voor Patrick en zijn wachters wel een verrassing. Dat de duif het potentieel had om dit te doen was duidelijk (anders blijven ze niet op de hokken van Patrick) maar dat het nu persé een nationale zege zou worden….., consternatie alom bij de thuiskomst…maar dan wordt het nog enkele uren bibberen. Dezelfde dag geen bijkomende duiven meer in België en dan afwachten welke duiven zich verder in het land vroeg zouden aanmelden om o.b.v. de neutralisatie eventueel nog de zege weg te kapen.

Hoera in Lauwe

’s Ochtends na de dag van lossing kwamen de oude duiven stelselmatig naar huis, voor de jaarlingen was het andere kost.  Na enkele uren was het duidelijk dat de nationale zege bij de oude duiven naar Lauwe zou gaan. Patrick heeft in zijn leven en duivenleven al wat watertjes doorzwommen, maar zo een zege doet iets met een mens. Bij ons bezoek was er vreugde, blijdschap om deze overwinning en werden enkele flessen De Reiger-champagne gekraakt door de vriend van Patrick Guillaume Vanneste.  Ook vaste helper en wachter Rik Huyghe genoot mee van de vreugde van de zege. In Lauwe is het opvallend dat er heel veel hok is met heel weinig duiven. In het verre verleden werden meer duiven gehouden, was de duivensport een familiepassie. De passie is nog niet verdwenen maar het aantal duiven en intensiteit van het spelen is op een lager pitje. Maar de klasse is duidelijk nog aanwezig.

Een tussenstop van 2 jaar voor Son Cassidy
Waar er een trend in de duivensport is dat duiven wekelijks de korf ingaan en niet mogen rusten is deze zege nu wel een bevestiging van het tegendeel. De nationale winnaar Dax was namelijk in de jaren 2023 en 2024 voor geen enkele vlucht ingekorfd. De duif had heel wat ervaring maar door familiale omstandigheden (operatie nieuwe heup van Patrick, het instaan voor de verzorging van zijn moeder…) had dit ertoe geleid dat er bijna niet werd ingekorfd en dat de sport op zich op een heel laag pitje stond. Dit seizoen werd met meer duivencourage aangevat en er werden terug duiven opgeleerd en deelgenomen aan wedstrijden. De winnaar Dax heeft de naam Son Cassidy gekregen (zie verder bij de afstamming) en was dus meer dan genoeg uitgerust om dit seizoen aan te vangen.  Het is een ranke duiver met een mooi en expressief oog. Hij werd gespeeld op klassiek weduwschap en op het hok huizen slechts 3 duivers. Om hem wat extra motivatie te geven had Patrick hem bezit laten nemen van de nestbak naast zijn nestbak en blijkbaar had hem dat toch extra gemotiveerd om voor “donkeren” thuis te zijn. 
Son Cassidy (BE18-4190274) komt rechtstreeks van het kweekhok van Carlo Gyselbrecht.  De familie Gyselbrecht bouwde lang geleden zijn eigen fondstam op de fundamenten van de Vanbruane-duiven uit Lauwe. Ook deze winnaar heeft langs vaderszijde nog deze origine in zijn pedigree aangevuld met Florizoone en Vanderwegen.
De moeder is een duivin van de fameuze Horus-lijn van Frederick Leliaert uit Aardenburg. En laat Frederick nu net op de vlucht uit Dax ook de zege wegkapen…toeval of niet ???
Het verzorgen van de duiven bij Patrick is goed maar heel klassiek en eenvoudig. Het voer is Vanrobaeys (2 soorten voer) en voor de rest moet en zal de natuur de selectie helpen uitvoeren.
De klasse van de duif is essentiëel, dat hebben ze daar reeds generaties lang bewezen en bewijzen ze nog. Kunnen of niet kunnen en de testbank is de vlucht zelf. 
Veel hok, weinig duiven, de duiven zichzelf laten motiveren op  hun territorium en dan laten vliegen… Simple comme bonjour !
Terwijl iemand mij toch al enkele keren in het oor heeft gefluisterd “onderschat Patrick niet, hij is één van de beste kweekmeesters in de duivensport en weet als geen ander de genen van de stam te verankeren en te bestendigen”.  Laten we dit dan klasseren onder de noemer erfelijk talent.

Het is een heel mooie zege en een mooie bekroning van een indrukwekkend palmares op de hokken in Lauwe !

Proficiat vanwege het Herbotsteam !

Geert Dhaenens

Dhaenens Geert