Nobus Leon & Jan: 1e Nationaal Limoges 10.381 oude

"Blue Rainbow"
B20-3035698

1e NATIONAAL LIMOGES 10.381 OUDE
Afstand: 661km
Snelheid: 1,129.27 m/m

Het is nog eens een aangename trip, naar Knokke-Heist bij een stralende zon en dit om de nationale winnaar van de openingsklassieker op de fond, traditioneel Limoges, te gaan bezoeken.

De zon schijnt in het binnenland…en ook aan de kust, het is warm in het binnenland….maar niet aan de kust. Door de reeds wekenlang constant blazende noordoostenwind is het weer droog en warm in het binnenland maar fris en mager aan de kust.

Dit alles belet niet dat Jan Nobus ons met een lach van oor tot oor ontvangt in zijn woning in Heist.

Dura lex, sed lex

De openingsklassieker fond Limoges heeft heel wat duivenstof doen opwaaien in de duivenwereld en bij uitbreiding in de media. Het wordt stilaan vakantietijd, komkommertijd en dan is elke vorm van sensatie welkom om enkele kolommen in de krant of op de sociale media gevuld te krijgen. Een winnaar zonder ring zorgt voor heel wat ophef.  De wet is de wet en de wet is hard, maar gelukkig in ons democratisch bestel blijft deze pijler van onze samenleving overeind en worden wetten en regels gerespecteerd.

Vrij kort na de aankomsten van de duiven en toen het stof in Desselgem al wat was gaan liggen werd de kleine mooie blauwe duiver van Jan Nobus tot nationale winnaar uitgeroepen. Hoera, driewerf hoera voor deze uitmuntende prestatie. Als beloning werd deze blauwe winnaar in een klein doopritueel tot Blue Rainbow omgedoopt ! De vermeende winnaar en de echte winnaar hebben elkaar sportief gefeliciteerd zoals het sportievelingen betaamt.

Limoges was een kraker

Elk jaar is het in het voorseizoen wel wat in de wereld van de duivenmelkers. De roofvogels teisteren de vliegploegen bij hun eerste rondjes, dan weer gooide een regenzone die enkele weken boven ons land hing roet in het eten van de opstartvluchten en dan plots keert de wind naar het noordoosten en beitelt zich daar muurvast. Het gevolg is dat veel duiven weinig of zeer moeilijk opgeleerd geraakten en of dat het wedstrijdritme nog duidelijk niet aanwezig was…

Maar de dagen verlopen verder en het vluchtprogramma kondigt zicht aan. En zoals ze in de schipperswereld zeggen “er moet gevaren worden”.

Limoges kondigde zich zoals de weken ervoor aan als een harde vlucht. Veel zon en een hard blazende noordoostelijke wind. In het binnenland aangename temperaturen maar aan de kust steevast 5 graden kouder.  De top zou worden gespeeld door duiven in conditie en duiven met mordant die durven knokken tegen een gedeeltelijke kop-zijwind.  Werken en corrigeren, urenlang….

De duiven werden om 7 u gelost en konden de ganse dag in helder weer vliegen. Het was te verwachten dat de kop in oost-en of west-vlaanderen zou vallen. Daar kwamen ook de eerste hoge snelheden binnen.

De krachtpatser van Jan Nobus arriveerde met veel zwier om 16.45 u aan in Heist en vloog met een gemiddelde snelheid van 1.129 meter per minuut de boel aan flarden en won de 1e prijs nationaal tegen 10.381 deelnemende duiven. Wat een prestatie !

Wie is Jan Nobus ?

Jan Nobus is een zeer aangename, innemende inwoner van Knokke-Heist (er geboren en getogen) van 54 jaar jong. Van beroep schilder en tewerkgesteld bij de diensten van Knokke-Heist, praat met veel fierheid en passie over zijn beroep als schilder, maar praat met nog meer passie over zijn hobby’s namelijk de duiven en ballroomdansen. Veel dames van duivenspelers zullen waarschijnlijk een zucht slaken en zeggen “oef, eindelijk een duivenspeler die kan dansen”..want inderdaad weinig feesten in de duivenwereld worden gespekt met enig vertoon van mooi dansen, liever dan nog uren praten over koppelen, spenen, trainen enz….

Samen met zijn partner Nele kan hij zich in stijl ten volle uitleven op de dansvloer…en vindt hij veel plezier aan de duivensport.  De melker met de kleine korf, nog maar eens het bewijs dat één duif genoeg is om het hoogste stapje op het podium te mogen zetten.

Jan heeft sedert 1999 zijn eigen woonst in Heist, vogelvlucht 200 meter van de zee. Eerst werden duiven gehouden op garageboxen in de buurt, later werden nette en functionele hokken geplaatst in de tuin. In het verleden (samenspel met zijn vader) was het vooral schitteren op snelheid en halve fond.

Het is ook niet zo simpel om nationaal aan de bak te komen wanneer je in Knokke woont, “het hoekstje van vloanderen” zoals men zegt. Er zijn op korte afstand 2 grote grenzen namelijk de zee en 7 km verder Nederland.  Vandaar dat in het verleden lang snelheid en halve fond werd gespeeld tegen eerder lokale en regionale concurrentie.  Als men daar woont is het erop of eronder op nationale vluchten. Je ligt er “zelden in de goot” zoals men zegt. Bij westenwind is de ambitie om in de eerste 500 nationaal een duif te plaatsen, maar als het oostenwind is of noordoost dan mag met ambitie een top verwacht worden.

We gaan eens naar de fond

5 jaar terug vatte Jan het plan op om wat verder te spelen en pijlen te richten op de fond. Hij vermoedde dat hij dit niet kon met dezelfde duiven (een basis van duiven van De Groote Medard, vooral halve fondduiven). Hij stelde zijn vertrouwen in de duiven van Wim Boddaert (de alom geprezen gewezen tandem Vandamme – Bodaert en momenteel Hok Boddaert) waarvan iedereen weet dat dit kweekhok bulkt van de kwaliteit.  En bij Wim werd hij heel goed bediend. Een duivin van Wilfried Rotsaert levert goede duiven en meer recentelijk Yvan Haelters uit Maarkedal en Hendrik Mortier uit Brugge en Lucien Pauwels uit Loppem. Uit deze duiven kneed Jan zich stilaan maar zeker een sterke vliegploeg duiven die op de fondvluchten wedijveren met de top van het land.

Je moet niet denken een overvloed aan duiven te vinden op de hokken, wel integendeel. 7 à 8 kweekkoppels, 27 vliegduiven (1/3 oude, 2/3 jaarse) en 50 jonge duiven. Beheersbaar, overzichtelijk, een goed georganiseerde hobby. 

De vliegduiven werden ook “wat” verduisterd in het begin van het seizoen om de forme wat te temperen, uit de vliegduiven worden ook jonge duiven geringd en er is geen focus op kampioenschappen. Vlucht na vlucht wordt geëvalueerd en bijgestuurd indien nodig. Op het einde van de rit kan de balans worden gemaakt en bij goede resultaten zullen de kampioenschappen wel volgen.

Vooraleer de duiven naar de fondvluchten gaan wordt getracht een tweetal vluchten op de zware halve fond als invliegritme te verkrijgen. Daar reeds toonde Blue Rainbow met een lokale zege op Chateauroux dat hij talent heeft.

In de verzorging wordt door Jan, en dit zonder te overdrijven, weinig aan het toeval overgelaten. In het seizoen is full focus. Er wordt Bonduelle-voer gevoederd en de vliegduiven worden opgevoederd met Versele-voer en Vanrobaeys-energie. Bij Wim Boddaert wordt gecheckt of de gezondheid in orde is en ingegrepen wanneer Wim dit adviseert. Verder wordt geregeld Naturamine gevoerd en bij de kweekduiven steevast fijngesneden wortelen. Nogmaals het bewijs dat vasthouden aan een eigen goed uitgekiende strategie tot mooie resultaten kan leiden.

Blue Rainbow gaf iedereen het nakijken

BE-3035698 is het “rijksregisternummer” van de nationale winnaar Limoges. Hij werd met veel fierheid Blue Rainbow genoemd. En hij is zijn naam waardig. Het is een mooi blauwe doffer, eerder een kleinere duif, maar goed gemaakt en een wringer. Een “werkerke”, zoals we als eens zouden dergelijk type duif benoemen.

Het is een rechtstreekse duif van Wim Boddaert en zo zwaait Jan ook veel lof naar Wim voor de heel goede bediening. 

Zijn vader is de Rainbow van Wim Boddaert uit de lijn van de Rapido van Van Damme-Bodaert, lijn Blauwe Raket met het Olympic witstaartje van Luc Van Hoecke. Zijn moeder is Nicoletta en is een samenkweek van Dobbelaere-Vincke met Wim Boddaert (uit de lijn Double Ace van Dobbelaere-Vincke) x Blauwke Schoors van Schoors-Dewaele uit Adegem.

Hij is gespeeld op traditioneel weduwschap, kreeg enkel zijn nestschotel bij inkorving en vloog de 1e nationaal op een keiharde Limoges.

Hij vloog ook in het huidige seizoen reeds de 1e Chateauroux in de club van 443d en de 44e provinciaal van 5.076 duiven.  Het was dus allesbehalve verrassing dat hij de nationale zege uit zijn mouw schudde.

Een mooie en verdiende winnaar !

Niet enkel Blue Rainbow….

Het is geen ééndagsvlieg die is neergestreken bij Jan. De kolonie is beperkt maar de kwaliteit is ongetwijfeld aanwezig. Naast de laatste ontdekking Blue Rainbow zijn er ook nog kleppers zoals Lucky Gambrinus en Leon die Jan op de nationale scoreborden plaatsten. Zoals zichtbaar is op de pedigrees duiven die het zware werk aankunnen en in een zeer moeilijke ligging op nationaal vlak top weten te scoren. Met een dergelijke basis kunnen we ons in de toekomst nog aan vuurwerk aan zee verwachten.

Het was de rit naar Heist waard, het bezoek aan Jan. De duivensport op zijn best is hier beleefd. Een echte gepassioneerde hobbyist, die niets aan het toeval overlaat, zijn uiterste best doet om zijn duiven optimaal te verzorgen en ze top aan de start te brengen, en die zijn hobby als een ideale uitlaapklep ziet in combinatie met zijn job en zijn andere liefdes van zijn leven.

Proficiat vanwege het Herbotsteam !

Geert Dhaenens