Pollin Marc & Geert (Snellegem): The Final Auction Het begon allemaal met “De Vooruit”

West-Vlaamse keuterboer

Op 4 mei 1946, een jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, werd Marc geboren. Marc, zoon van een West-Vlaamse keuterboer, groeide bij manier van spreken op in het duivenhok. Nog voordat hij kon lopen kon hij al een duif vasthouden. De eerste jaren na de oorlog waren zware jaren, het waren jaren van hard werken om het land weer op de rails te krijgen. Vooral voor kleine boeren zoals vader Leon was het een strijd om elke dag eten op tafel te krijgen. Moeilijke tijden die Marc vormden tot wie hij werd. Moeilijke tijden die Marc nooit vergat en die hem deden beseffen dat je altijd met beide voetjes op de grond moet blijven staan ​​en moet genieten van alles wat het leven te bieden heeft. Zoals gezegd was zijn vader Leon duivenmelker, maar volgens Marc niet fanatiek genoeg. Marc kon geen genoegen nemen met "een paar prijsjes winnen"; nee, zijn ambities in de duivensport reikten verder. Voor zijn vader Leon was het sociale contact (lees: naar het duivenlokaal gaan) het belangrijkste aspect van de duivensport; voor Marc waren dat de prestaties van de duiven. Het was in 1965, ergens in een danszaal in de buurt van Snellegem, dat Marc zijn Diana ontmoette. Het klikte meteen en drie jaar later trouwden ze. Om geld te besparen trokken ze bij Marcs ouders in. Toen Diana een paar jaar later vroeg of ze van plan waren om nog te verhuizen, keek Marc zijn geliefde aan en zei: "Verhuizen? We kunnen toch niet verhuizen, met al die duivenhokken in de tuin." Diana voelde aan dat er waarschijnlijk nooit meer zal verhuisd worden. Maar Diana voelde ook de warmte van het “gezin” aan en wist dat het zo allemaal ook goed was.”

Marc werkte overdag als stukadoor en was jarenlang helper in het duivenlokaal. “Aanpakker”, zoals ze dat noemen. In die periode leerde Marc enorm veel. Vooral het aanvoelen van de conditie van de duiven was belangrijk voor hem. Op basis van zijn buikgevoel deed hij in zichzelf een voorspelling, en toen de uitslagen later bewezen dat zijn buikgevoel klopte, wist Marc voldoende. Het buikgevoel dat hij toen ontwikkelde, is misschien wel een van de belangrijkste pijlers geweest om decennialang aan de top van de internationale duivensport te blijven. 

“De Vooruit” van 1977

Hoewel de halve fond en de zware halve fond eind jaren zeventig aan belang wonnen, richtten de meeste liefhebbers zich op de snelheidsvluchten. Een van de bekendste snelheidsliefhebbers uit de regio Snellegem was Vondeling-Delaleeuw. Hun duiven werden in een totale verkoop verkocht en Marc was er snel bij om ze te beoordelen. Hij zette zijn zinnen op "De Vooruit" en hoewel Marc op de halve fond en de zware halve fond speelde, liet hij deze unieke doffer niet aan zijn neus voorbijgaan. We konden niet achterhalen hoeveel Marc ervoor betaald had, maar Diana herinnerde zich nog goed dat het de duurste duif van de veiling was. "De Vooruit", zijn naam suggereert dat hij de concurrentie herhaaldelijk had verpletterd. Een palmares is nooit gevonden, maar wat Geert wel weet is dat "De Vooruit" vervolgens in 90% van alle pedigrees voorkwam. Zijn kweekwaarde moet immens geweest zijn. Hij gaf zijn topkwaliteiten niet alleen door op de eerste en tweede generatie, maar zelfs in meerdere generaties. Een van de laatste en misschien wel bekendste zonen van "De Vooruit" is "Montauban I". "Montauban I" (B89-3382432) won onder andere:

5e Nationaal Montauban '92 tegen 5.335 d.
20e Nationaal Montauban '93 tegen 6.814 d.
27e Nationaal Montauban '91 tegen 6.721 d.
41e Nationaal Brive '93 tegen 23.510 d.
150e Nationaal Brive '94 tegen 23.475 d.

"Montauban I" kreeg een kweekbox toegedeeld en is verantwoordelijk voor iconische duiven zoals de "Nai" en "As-Trix" dynastie, die we later in dit verslag zullen bespreken.

“De Barcelona”  

Zoals gezegd werden de halve fond en zelfs de fondvluchten steeds succesvoller en in dat opzicht ging Marc met zijn tijd mee. Je kan Marc gerust aanduiden als een pionier en een van de eersten die ook op deze vluchten succes boekte. Het moet midden jaren 80 zijn geweest dat Marc de fondvluchten volledig omarmde. Zijn eerste topper was ongetwijfeld "De Barcelona" (B79-3305007). Op menig hokje zou deze duif "James Bond" heten, maar dat lag niet in Marcs aard. Zijn hart klopte sneller bij het woord "Barcelona" dan bij de naam van een of andere filmheld. "De Barcelona" had zijn naam meer dan verdiend. Geniet van zijn Barcelona-uitslagen:

19e tegen 8.647 d. (1985)
94e tegen 7.252 d. (1983)
178e tegen 8.351 d. (1982)
223e tegen 7.066 p. (1984)
440e tegen 6.729 p. (1981)

Dat u met zulke resultaten als "Primus Interpares" wordt geëerd, zal niemand verbazen.

De eerste internationale zege

Niet zomaar een Perpignan-overwinning, nee... in 1994 stond de naam Marc Pollin bovenaan de internationale uitslag. Dit resulteerde in de internationale erkenning van de Marc Pollin-duiven. "De Perpignan" (B89-3115187) zorgde voor een ongekende revolutie. Een kerel met de nodige ervaring, want het was alweer zijn vijfde Perpignan-deelname.
Perpignan 1990: 73e Nationaal 3.306 d. – 144e Internationaal 10.444 d.
Perpignan 1991: 51e Nationaal 5.217 d. – 96e Internationaal 13.573 d.
Perpignan 1992: 37e Nationaal 6.013 d. – 90e Internationaal 17.335 d.
Perpignan 1993: 239e Nationaal 5.390 d. – 677e Internationaal 18.447 d.
Perpignan 1994: 1e Nationaal 4.572 d. – 1e Internationaal 14.383 d.

Ondanks talloze aanbiedingen bleef "De Perpignan" in Snellegem, waar hij een kweekbox toegewezen kreeg, en het duurde niet lang voordat de eerste topresultaten van zijn nakomelingen werden genoteerd.

Om een ​​voorbeeld te geven. Een kleinzoon van "De Perpignan" is de "Internationale As" (324-97). "Internationale As" won onder andere:
7e Nationaal Pau 2.473 d. (12e Internationaal 7.867 d.)
23e Nationaal Perpignan 6.278 d. (52e Internationaal 18.426 d.)
63e Nationaal Pau (189e Internationaal 8.263 d.)

En – misschien nog wel belangrijker – hij werd de vader van Olympiadeduif "Mortifer". We komen later in dit artikel terug op het hoofdstuk "Mortifer".

"Gerardje"

Maar naast Barcelona wilde Marc ook uitblinken op alle fond- en zware fondvluchten, dus de basis van "De Vooruit" moest verstevigd worden. Resultaten werden geanalyseerd, conclusies getrokken en Marc trok met een goed gevulde portemonnee naar het Oost-Vlaamse Oudenaarde om de gerenommeerde Gebroeders Santens te bezoeken.
De aankoop van de Santens-duiven bleek een succes, en met name doffer "Gerardje" (B99-4116196) drukte zijn stempel op de ontwikkeling van de fondkolonie Pollin.

In een volgende reportage komen we terug op de successen vanaf de jaren 2000.

Stefan Mertens