Herbots | Souillac: Jaarlingen

Geen wonder dat we een super tevreden Ulrich ontmoeten wanneer we hem feliciteren met zijn nationale zege vanuit Souillac. “Mijn vorige was 10 jaar geleden” begint Ulrich “dus het werd tijd om er nog eens een tegen het spreekwoordelijke plafond te spijkeren. Eerlijk gezegd ik liep er wat “down” bij. Mijn duivinnenploeg was ingekorfd voor Argenton nationaal en ze zijn er in geslaagd om een van mijn slechtste uitslagen ooit te behalen. Ondanks ik dacht dat de forme in de groep zat, ontgoochelden ze. Mijn hoop was dus op Souillac gericht, waar mijn duivers op ingekorfd waren. De eerste meldingen deden me besluiten dat de nationale kopduiven in Oost-Vlaanderen gingen zitten en besloot om naar de “Tour de France” te kijken. Doch een snelle blik op de online aanmeldingen deed me ineens anders denken want ook in Halen werd een vroege duif geklokt. Dus mijn eerste redenering was fout en besloot om toch nog naar buiten te gaan om mijn Souillac vliegers op te wachten. De drinkpotten werden ververst en toen alle werk gedaan was, diende ik nog snel een plasje te maken Mijn natuurlijke behoefte was nog maar juist begonnen toen ik een duif over mijn hoofd suizen. Ik keek naar de valplank en zag mijn Souillac vlieger tegen het blauwe net dat aan het dak bevestigd is, zitten. Nervositeit nam over en met wat teveel enthousiasme probeerde ik hem binnen te roepen. Dat was niet mijn “gewone doen” en dat merkte mijn Souillac winnaar ook op. Het duurde toch een dikke minuut vooraleer hij zich liet registreren.

“Devil Gust”

Met als laatste drie ringnummers “666” was zijn naam “Devil Gust” snel gevonden. “Devil Gust” is een zomerjong 2023 en tijdens zijn geboortejaar werd hij enkel voor de “Ronde Van België” ingekorfd. Gelost worden vanuit alle windrichtingen was zijn enige ervaring als jonge duiver.
In 2024 werd er “zuinig” met hem omgesprongen. Na de nodige snelheid en halve fond vluchten afgewerkt te hebben, vloog hij Sancoins (won 273e nationaal 12.962 jaarse) en nadien Limoges (prijs per tiental). Limoges nationaal werd op vrijdag vervlogen en toen ik zaterdagochtend, reeds om 6u ’s morgens) mijn duiven liet trainen was ik verwonderd hoe goed ze trainden. Ik durf het bijna niet zeggen maar ze waren zo lang weg dat ik dacht dat ze in een of andere lossing verzeild geraakt waren. Maar daarvoor was het te vroeg dag, dus dat kon niet. Zo hard trainen is enkel goed om veel energie te verspillen dacht ik en daarom besloot ik mijn duiven enkel nog in de volière te laten en op woensdag een trainingsvlucht van 30km te laten doen. Eten en drinken was het enige wat ze dienden te doen. Conclusie van mijn “specialere aanpak”… voor de duivinnen was het een ramp en deze moeten blijkbaar wel trainen tijdens de week. Voor de duivers was het een “goede zet” als ik het resultaat achteraf analyseer. En zo leer je als liefhebber ieder jaar iets bij

Ulrich, geniet van deze nationale zege en aan uw motivatie te zien zal het nu geen 10 jaar meer duren, zegt dat wij het gezegd hebben. Nog veel succes

Stefan Mertens