Een bezoek aan de hokken van François Michaux

Geschiedenis van het hok Michaux
Vandaag bezochten we een ware topkolonie in Mariembourg, welbekend als de regio “Entre Sambre et Meuse”.  De naam van het dorp doet meteen denken aan François Michaux, een gepassioneerd liefhebber die net weer een uitzonderlijk duivenseizoen achter de rug heeft! Aan het begin van deze winter hadden we het geluk om iets meer te weten te komen over deze elk jaar sterk presterende en “groeiende” kolonie! Hier ons verhaal:  
De duivensport, die hij al kent sinds zijn 12e, is altijd al zijn passie geweest. Het is een passie die tot hem kwam dankzij iemand die we goed kennen, namelijk liefhebber Guy Regnier. Na 5 jaar te hebben gespeeld, moest François, wegens studies, deze passie op een laag pitje zetten maar de liefde voor duiven is altijd sterk en alomtegenwoordig gebleven. Op 18-jarige leeftijd ontmoette François tijdens een duivenverkoop van “Télévie”  Filip Herbots. Na een zeer goed gesprek werd er samengewerkt met  familie Herbots en sinds 1995 verhandelt François duiven voor hen. Het begin van een prachtig verhaal! Dit stelde hem in staat om veel duivenliefhebbers en hun kolonies in heel Europa te ontmoeten. Hij heeft veel duiven gezien, veel verschillende systemen leren kennen en kleine trucjes geleerd. Deze samenwerking heeft François in staat gesteld in contact te komen met de besten en te leren zodat hij zijn eigen systeem kan corrigeren, verfijnen en verbeteren. “Het is belangrijk om je eigen systeem te kunnen creëren! Je moet jezelf blijven uitdagen als je vooruit wilt gaan!” is een van de stellingen van François. In 2007 kon François zich terug volop concentreren op de duivensport en ging samenspelen  André Charles (Lobbes), die zijn winnaarsmentaliteit aan François doorgaf! Samen wonnen heel veel overwinningen en verschillende kampioenschapstitels, waaronder Belgisch kampioen in 2011 en een eerste nationaal Argenton in 2009. De toon voor de toekomst was gezet! In 2010 kocht François zijn huidige woning te Marienbourg en besloot om in eigen naam een kolonie te beginnen. De eerste duiventillen werden gebouwd op zolderverdieping van zijn huis. Het zijn prachtige, ruime en goed ontworpen hokken.  De rest van de infrastructuur werd in de loop der jaren gebouwd. De eerste duiven die de nieuwe hokken bevolkten waren 100 jongen afkomstig van zijn goede vriend André Charles, het nieuwe avontuur kon beginnen in Mariembourg. Het doel was succes oogsten op de kleine halve fond, en dat doel werd snel bereikt wan uitstekende resultaten werden vanaf het eerste jaar op papier gezet! Twee jaar later behaalde hij al een derde nationaal vanuit Montélimar (met een ietwat bittere nasmaak in de mond, want de controle gummi werd te laat geklokt omdat François niet thuis was, wat hem de eerste plaats op het podium kostte...). Ook nu nog kan François altijd op André rekenen voor advies voor, na of tijdens het seizoen. Net als andere vrienden zoals Raf Herbots, Erik Limbourg, Vincent Schroëder, Hilair Surinx, ... Specialisten die hem in bepaalde omstandigheden een meer 'objectieve' mening kunnen geven om een situatie ten goede te veranderen. Het duurde niet lang voordat de focus verschoof naar de fond, deze stap werd in 2016 gezet. Conclusie is dat in Marienbourg de duiven op alle afstanden moeten kunnen winnen! Een goede duif moet op alle afstanden kunnen winnen of de kop vliegen! Daarom is selectie zo belangrijk. Je moet hard en streng zijn als je iets solide wilt opbouwen met het oog op de toekomst. De sport en de duiven evolueren zo snel dat je in staat moet zijn om bij te blijven en je aan te passen. Er is geen tijd om op je lauweren te rusten, je moet vooruit blijven gaan!

Kolonie en samenstelling.
Aan het begin van het seizoen bestaat de kolonie in Mariembourg uit ongeveer 100 weduwnaars (oude en jaarlingen samen), 30 duivinnen op weduwschap, 12 duivinnen die gespeeld worden op de grote fond en ongeveer 180 jongen. Dit betekent heel wat werk om het hele jaar door te beheren. Vanaf dit seizoen is het de bedoeling om het programma van de vliegduiven iets te veranderen. De weduwnaars zullen vaker ingekorfd worden voor de fond wedstrijden. 5 of 6 fondvluchten zullen afgewerkt worden. Het doel is om ze minder lang te spelen en ze sneller op het kweekhok te zetten om de kolonie eventueel te versterken. Voor de weduwnaars is er niet echt een vooropgesteld programma qua wedstrijden. Dit wordt beslist naarmate het seizoen vordert (fitheid, wind, weer, enz.). Zoals hierboven vermeld is de selectie zeer streng omdat er op het einde van het seizoen slechts 30 tot 35 plaatsen overblijven voor de oude duiven. De selectie gebeurt puur op resultaten.De jaarlingen worden minder streng geselecteerd. (een jaarling moet minstens een eerste plaats hebben behaald in snelheid/halve fond of regelmatige resultaten hebben laten zien).

 De 30 duivinnen worden verdeeld in 2 teams;
het eerste team heeft 4 fondwedstrijden op het programma staan (elke week één). De beste krijgen aan het eind van het seizoen een ticket voor het kweekhok en de anderen worden weduwduivinnen voor de weduwnaars.
Het andere team vliegt  ofwel Agen en Narbonne ofwel twee nationale vluchten en Narbonne als eind examen. Als ze twee jaar oud zijn, verhuizen ze naar het hok van de duivinnen welke op nest gespeeld worden op de grote fond. 
De 12 “nest duivinnen”, zijn natuurlijk bestemd voor de lange afstanden. 6 daarvan gaan naar Barcelona en de andere helft naar Pau.

Tot slot zijn er de 180 jonge duiven die de toekomst van het hok moeten verzekeren. In 2022 kon François rekenen op 20 jonge duiven van Adrien Mirabelle en dit jaar zal François, net als vorig jaar, komen 25 jonge van Herbots Gebroeders zijn jonge duivenploeg versterken . We kunnen wel zeggen dat de kwaliteit er is! Om dit aantal jonge duiven te bereiken, koppelt François zijn kwekers op 15 december zodat ze zo vroeg mogelijk aan het seizoen kunnen beginnen, wat heel belangrijk is. Uit de helft van de weduwnaars wordt ook gekweekt en brengen allemaal een jong groot. Het kweekhok telt 30 koppels, waarvan de beste na elke ronde een nieuwe duivin krijgen. François heeft veel vertrouwen in dit systeem, het is de zoektocht naar “goede verervers”. 
Als het op kweken aankomt, probeert François altijd vers bloed in te brengen zodat hij kan blijven werken en een sterke kweeklijn kan ontwikkelen die beetje bij beetje wordt opgebouwd. Hij wil ook ongeveer 25% van de duiven uit een “halve fond lijn” behouden om de duiven pittig, krachtig en snel te houden!

Een dag op de hokken van François Michaux.
Sinds deze winter assisteert Morgan Dermonne, François bij zijn dagelijkse taken, wat een grote hulp voor hem is bij al het werk dat hij moet doen. Tijdens het 'stille' seizoen (de winter) moet alles zo eenvoudig mogelijk worden gehouden. Dankzij de aanschaf van het automatische “mestsysteem” is de tijdsbesparing enorm en wordt het werk gemakkelijker. Alle duiven worden één keer per dag verzorgd.
Tijdens het seizoen gaat de wekker om 5 uur 's ochtends af en begint het serieuze werk! Tijd is essentieel, want je moet duiven kunnen combineren met je professionele leven! Eerst worden de kwekers tot ongeveer 5.45 uur verzorgd. Rond 6 uur komen de weduwnaars en vliegduivinnen in verschillende groepen buiten om hun enige training van de dag af te werken. Tegen 8u30 is alles verzorgd en is het tijd voor François om terug te keren naar zijn verzekeringskantoor. Na zijn werk worden de duiven voor de tweede keer verzorgd.
De jonge duiven worden in de vroege namiddag, rond twee uur, buiten gelaten. Dit is omdat veel liefhebbers hun duiven komen trainen in deze regio en door zijn jongen later te laten trainen probeert François mogelijke “rampen” te beperken. Wanneer de jonge duiven ongeveer 30 minuten vliegen, vinden de eerste trainingssessies plaats.
Hier in Mariemboug is er geen echte richtlijn wat betreft voeding. Afhankelijk van hun conditie, vermoeidheid, enz. wordt het menu aangepast. Maar we kunnen zeggen dat de basismixen Beyers Super Weduwschap en Vandenabeele zijn. Er wordt ook elke dag een handje grit gegeven op de grond. Niet meer, niet minder

Voorbereiding op het seizoen.

Aan het begin van het seizoen is het een goed idee om de gezondheid van onze gevleugelde vrienden te controleren. Om deze reden wordt begin maart een meststaal opgestuurd (afwisselend naar Vincent Schroeder en Raf Herbots) voor inspectie, gevolgd door een bezoek. Afhankelijk van de resultaten wordt er al dan niet een behandeling gegeven. Het volgen van een vast systeem is hier niet langer aan de orde. Wat de luchtwegen betreft, wordt de behandeling uitgesteld tot zo laat mogelijk; over het algemeen wordt de eerste behandeling gegeven vóór Limoges. 
Tijdens het seizoen zal er nog steeds een kleine trichokuur worden gegeven vanaf de nationale wedstrijden dit van zaterdag voor het begin van het seizoen tot zondagmiddag (1x per maand). Geen enkele andere behandeling zal 'blind' worden uitgevoerd zonder advies en diagnose van de dierenarts.
“Geef zo weinig mogelijk en alleen als het nodig is!” benadrukt François

Het nieuwe seizoen komt er snel aan en we wensen François het allerbeste voor het sportjaar 2024.

Vanwege het Herbots-team,
Lelièvre-Damit Julien