Platteau Tom en Ante: 106 x 1e prijs in 2024 81 x 1e prijs in 2025

Platteau Ante en Tom… ze spelen bij manier van spreken eerste prijzen alsof het niets is. Geen weekend of beter gezegd bijna geen vlucht gaat er voorbij of de ringnummer van een of andere Platteau duif heeft zich achter de 1e plaats op de uitslag gezet. We hebben het vorig jaar ook al gezegd en we zeggen het met de nodige bewondering in ons stem opnieuw… “wat moet het een plezier zijn om zo met de duiven te kunnen/mogen spelen. Ze zijn en ze blijven simpelweg de “Tovenaars van Sint Katherina Lombeek”

Voor het 2e jaar op rij: Algemeen Kampioen Noyon sector 1

Voor het 2e jaar op rij 1e Algemeen kampioen Noyon sector 1… makkelijker gezegd dan gedaan want de concurrentie in dit samenspel is van een ongekend niveau. Sector 1 is een snelheidsverbond waar Pierre Beyl (wint 1e Nationale asduif KBDB snelheid jonge duiven 2025) als Yannick De Ridder-Bruno Vandenbrande (winnen 1e Nationale asduif KBDB snelheid oude duiven 2025 – 1e nationaal Kampioen KBDB Snelheid 2025) hun slag sloegen. Maar dit zijn niet de enigste kampioenen die er wekelijks de degens kruisen. Ook liefhebbers zoals Claeskens Jo, Van Loock-De Laet, Nechelput-Cornet, Peetroons Hans, Van Roy Geert, Schaekels-De Loecker, enz… mag je niet onderschatten. 
Met andere woorden… de strijd wordt er wekelijks op het scherpste van de snee gestreden. 

Toen eind september het rekensommetje van het aantal overwinningen opgemaakt werd, konden de tweelingbroers hun eigen ogen niet geloven. Om zeker te zijn dat de het correct was, werd er een nieuwe batterij in de rekeningmachine gestoken en werd de optelsom opnieuw gemaakt.. 81 overwinningen! Akkoord, de dubbelingen van de overkoepelende uitslagen werden ook meegerekend, maar dat zijn toch ook overwinningen! Het is niet de logica zelve wanneer je lokaal de 1e klokt dat je eveneens de ereprijs behaalt wanneer de uitslagen van andere lokalen toegevoegd worden. Integendeel…het dwingt respect af wanneer je tegen grote concurrentie ook de sterkste bent. 

Maar dat is nog niet alles, ook op nationaal niveau vinden we de naam Platteau Ante en Tom terug in de KBDB kampioenschappen. Zo zullen ze binnenkort gevierd worden als:
4e Nationale asduif KBDB jonge duiven snelheid
12e Nationaal kampioen KBDB kleine halve fond jonge duiven

Geboren om te winnen

Het zien en horen voorbij zoeven van hele slierten duiven uit Quievrain geeft hen nog altijd rillingen en zorgt elke week weer voor een kippenvelmoment. Hun jeugdjaren werden gekleurd door duiven. Ze kregen zeker geen carte blanche van de ouders. Heel wat gezeur kwam er aan te pas om een eerste hokje duiven in de tuin te mogen neerplanten. Op tienjarige leeftijd kwamen de eerste gevleugelde vrienden er. Ondertussen hadden de twee al heel wat boeken verslonden en over de haag bij de buur, die duivenliefhebber was, gekeken hoe zij die beestjes dienden te verzorgen. Vader en moeder keken met argusogen toe, alles diende piekfijn in orde te zijn. In het begin mochten de duiven ook niet ingezet worden op wedvluchten, maar na nog heel veel “gezaag” bij mama en papa mocht er Quievrain meegegeven worden. Indien zij binnen de 40 minuten een duif konden klokken mochten zij hun duiven ook verder op de vluchten inzetten. Ma en pa waren er vast van overtuigd dat dit onmogelijk was, maar dat weekend waaide de wind strak in de staart uit zuidwestelijke richting . Vol geduld werd gewacht op die eerste aankomst. En jawel aan de horizon verscheen de eerste op welgeteld 37 minuten. Opperste vreugde bij Tom en Ante, bij moeder en vader Platteau was de vreugde veel minder. Maar een belofte is een belofte en zo was de tandem vertrokken voor hun tocht in de duivensport.

Vanaf die datum werd overal gezocht naar duifjes om het hok te versterken. Ze hebben er veel gekregen, niet allemaal van dezelfde kwaliteit, maar er waren er gelukkig ook een aantal die de tweeling echt wilden helpen. Zo kregen Tom en Ante een koppel van Hilaire van Schelvergem (Ternat) voor hun plechtige communie. Daar zat de 'Hilaire' tussen die zich van in den beginne ontpopte tot een fantastische vlieger om daarna stamvader te worden van het hok. 

Een flink aantal jaren later volgde de verhuis. Tom en Ante hadden ondertussen de liefde van hun leven ontmoet en een  nieuwe locatie diende gezocht te worden. Beiden kochten een huis mooi naast elkaar en de duivenhokken verschenen aan de horizon. De tweelingsbroers konden zo verder bouwen aan hun kolonie. Verschillende rassen bevolken ondertussen de hokken. Naast de bovengenoemde stamvader van Hilaire van Schelvergem vinden we ook nog de soort van Roger Schauwers, Van Nieuwenborgh Maria, Vergotte Astere, Marcel Aelbrecht , Van Roy Geert, Herbots Gebr. (zeer succesvol met de “Olympic Rico” en “Nationaal 1” -  kweeklijn) , Van Den Eynde Louis, Ulrich Lemmens, Iwens Tom en Janssens Eddy.  Ook Maarten De Mot was een belangrijk persoon in de opbouw van hun succes, hun gebuur in Wambeek die meehielp de gummi’s te constateren in hun begin jaren. 
Maar van rassen en pedigrees trekken ze zich bij de tandem heel weinig aan. Zij willen resultaten op papier. Wie niet presteert gaat er onherroepelijk uit. Een duif die per jaar geen zevenmaal per tiental vliegt heeft een groot probleem. Ze krijgen een vol jaar de kans en dan worden de statistieken erbij gehaald. Streepjes worden achter de duiven gezet en dan volgt een wel heel strenge selectie. Er wordt op dat moment niet gekeken naar de afkomst. 
Deze strenge selectie werpt zijn vruchten af want ondertussen bewijzen de Platteau duiven dat ze meer dan hun mannetje kunnen staan op de vluchten variërend van 50 tot 500 km.

We kunnen het niet onder stoelen of banken steken…we spelen toch zo graag met duiven 

 

Alleen met duivinnen
De verzorging van de duiven doen de broers samen. Toch heeft ieder zijn specifieke taak. Tom doet de motivatie van de duiven en Ante doet de administratie en kent iedere duif uit zijn hoofd. Soms wordt er wel eens geroepen en gevloekt op elkaar. Je kan de formidabele samenwerking tussen de broers echter niet anders dan bevestigen, gezien de fantastische prestaties die ze kunnen voorleggen en samen behalen. Ze bezitten  een 25-tal koppels kwekers. “Weet je dat onze kweekdoffers ook tijdens het seizoen gebruikt worden als partner voor een of andere vliegduivin.” vermeldt Ante er vlug bij. “Normaal gezien kweken we uit de kwekers 2 ronden. Maar nogmaals een duiver kan voor een eerste ronde bij een vliegduivin zitten en dan voor de andere wordt hij tegen een zogenaamde kweekduivin gekoppeld. Hier wordt veel op “het gevoel” gedaan.” 
Verder spelen ze een 75-tal vliegduiven en dit zijn enkel duivinnen. Een 150 jonge wordt ieder jaar getest en uitgeselecteerd. De vliegduivinnen worden gespeeld op weduwschap (thuisblijvende partner) en bij de jonge duiven gebruiken ze de ‘schuifdeurmethode’. Hier worden de jonge duivers wel gespeeld. 
De ongeveer 75 duivinnen zitten op 3 verschillende afdelingen. Een deel (de reeds bewezen vliegers) hebben vroeg gekweekt met een kweekduiver, de andere hebben geen enkele nest gehad voor de start van het seizoen. Van een 2e koppeling is er ook geen sprake. “Dat is allemaal teveel werk voor 2 dagelijks uitwerkende mensen” verdedigt Tom hun systeem.  

Wie Ante en Tom kent weet dat de duiven alle weken vliegen. “Rust” staat niet in hun woordenboek. Topresultaten willen behalen op snelheid, halve fond en grote halve fond vraagt enorm veel discipline en passie. 

Tijdens de week zitten de vliegduivinnen in een afdeling met stokken. Ondanks de mogelijkheid tot samenhokken er is, hebben ze niet zoveel last van onderling parende duivinnen. Misschien het resultaat van een jarenlange selectie waarbij de vurige duivinnen steeds uitgeselecteerd werden. 
Via een smalle doorgang gaan ze dan ’s avonds naar hun hok om te overnachten. 

De verzorging tijdens de week

Normaal gezien trainen de duiven nooit in de ochtend. Tenzij een van de 2 broers verlof heeft, mogen de vliegduivinnen wel rondjes draaien. Indien ze niet kunnen trainen worden ze om 6u30 gevoederd en wordt het drinken ververst.
Eens de werkdag erop zit, kunnen de vliegduivinnen om 17u45 trainen. Normaal gezien traint zulke groep duivinnen vlotjes een uur. Na hun training worden ze binnengeroepen en is het de beurt aan de  jonge duiven om buiten te komen. We spreken dan al van 19u. 
Eens de jonge duiven op de schuifdeur gespeeld worden, trainen de jonge duivinnen mee met de oude en jaarse vliegduivinnen en trainen de jonge duivers ’s avonds om 19u. 
Bij de inkorving van de halve fond en grote halve fond vluchten (donderdag) worden de deelnemende duivinnen simpelweg van het hok geplukt. Ze krijgen geen duiver te zien. De duivinnen die de snelheid vliegen krijgen bij inkorving zeer kort hun duiver te zien. 
Bij thuiskomst zitten de duivers de duivinnen op te wachten. Op zaterdag komen eerst de snelheidsduiven toe en dan nadien de andere. Op gevoel worden de duivinnen van bij hun partner weggenomen. Alles hangt af hoe vlot de vlucht verloopt. Maar langer dan 3u blijft de duivin niet bij haar wederhelft.

Op medisch vlak zoeken ze het niet te ver, in het najaar een kuur tegen parathypus en voor de start van het seizoen gaan ze in de wachtkamer van Dr. Vandercruyssen (Oosterzele) gaan zitten. Zijn advies wordt gevolgd, maar afgelopen seizoen had de man in de witte kiel geen enkele opmerking.
Gedurende het seizoen 2024 werden de duiven iedere 3 weken gedurende 2/3 dagen behandeld tegen tricho (de broers maken geen gebruik van de gele druppels) en er werd tweemaal gedurende 3 dagen gekuurd met Soludox. Verder werd er buiten de verplichte inentingen niets gegeven.
Qua voeder hebben de broers geen voorkeur voor een bepaald merk. Prijs/kwaliteit is doorslaggevend en dan speelt het geen rol wie de fabrikant is. In het seizoen 2025 stonden de mengelingen van Van Roabeys, Paloma en Aidi op het menu. Bij thuiskomst staat er sportmengeling op het menu en nadien wordt de dagelijkse kost lichter gemaakt (zuivering en super dieet) om dan naar de inkorving toe terug zwaarder te voederen. “Nog zo een moeilijk iets om uit te leggen” zegt Ante “duiven die op verschillende disciplines gespeeld en dus op verschillende dagen ingekorfd worden zitten op hetzelfde hok. Ik denk dat onze resultaten op de grote halve fond iets minder zijn omdat we ze qua voeding niet kunnen voederen zoals het in feite zou moeten zijn. We willen de duiven voor de snelheid ook niet te snel opvoederen en anderzijds moeten deze die eerder ingekorfd worden wel voldoende volgetankt zijn. Soit… niets aan te doen…ik zeg het nogmaals…als je beiden dagelijks uit werken bent is het allemaal niet zo eenvoudig om het 100% perfect te doen. De snelheid is nog steeds ons ding en voor die discipline doen we in eerste instantie al het nodige. De anderen moeten zich maar aanpassen aan onze werkmethode. 
Qua bijproducten maakt men gebruik van producten uit het Natural, Paloma en Schroëder gamma. “Bijproducten worden het liefst via het drinkwater verstrekt” vertelt Tom “als je teveel op het voeder mengt, eten de duiven minder en dat zien we niet zo graag.” 
De talloze referenties bewijzen dat de duiven van Ante en Tom uit de goeie genen bestaan. Duiven die door deze twee gepassioneerde melkers tot het uiterste gedreven worden met geweldige resultaten tot gevolg. En zoals reeds vermeld…ze houden niet van papieren duiven, duiven met stambomen zijn minder belangrijk. Hier wordt enkel en alleen naar het resultaat gekeken. Daardoor zijn deze duiven voor ieder hok een versterking, want ze hebben de kwaliteiten om topprestaties te leveren van 60km tot 500km. 

Uitslagen 2025 

Klik hier om de uitslagen seizoen 2025 te bewonderen. 

Momenteel brengen Tom en Ante een ongeziene groep van prestatie duiven te koop! Deze Pigeon Bids internetveiling eindigt dinsdag 14 oktober om 14u en 15u.

Voor zij die op zoek zijn naar prestatie duiven, mogen hier geen seconde twijfelen.