Yvan Haelters (Nukerke) 1e nationaal kampioen K.B.D.B. Grote Fond Jaarse duiven

Een abonnement?  Ik weet niet of je dit een vorm van abonnement kan noemen maar er is bijna elk jaar wel een reden om onze steven richting Nukerke te richten en meer bepaald bij Yvan en Marie-Rose Haelters (en hun zoon Davy die de administratieve taken op zich neemt).
Vorig jaar (seizoen 2024) wonnen ze de 1e internationaal Perpignan met hun mooie vale duivin, en dit seizoen (2025) zijn ze nationaal kampioen KBDB op de Grote Fond met de jaarlingen (1e en 2e afgegeven)
Naast de fraais zijn er nog wel redenen geweest om daar eens op bezoek te gaan, zoals top op Barcelona, een kettinguitslag op Perpignan enz….
Het is er ook aangenaam op bezoek gaan. Een lekkere tas koffie, een gemoedelijke sfeer van gezelligheid, en bij iets lagere temperaturen het gezellige houtvuur dat zijn warmte straalt in hun woonst.

De beste van België met de jaarlingen op de Grote Fond

Waar tot seizoen 2024 deze titel met 1e en 2e afgegeven duif slechts op twee wedstrijden kon worden behaald (Agen en Narbonne) was er in 2025 een vlucht meer om te scoren (Dax).  Velen waren het erover eens dat dit voor jaarlingen (misschien met uitzondering van Agen) zware vluchten zijn voor jaarduiven.
We houden er toch wel een andere kijk op na dan de Nederlanders. Wie het grote gelijk aan zijn kant heeft is mij niet duidelijk. De Nederlanders kicken erop om hun jaarlingen te spelen op de zware fond en vinden dit een eerder normale vorm van selectie. Zij hebben ook nog de vluchten met middaglossing waar ze de duiven als het ware kunnen laten wennen aan het overnachten, maar dralen niet om hun jaarduiven aan de tand te voelen op 900 km. Hier ligt mogelijks wel een opportuniteit voor het nieuwe KBDB Bestuur om een middaglossing voor jaarlingen te overwegen en ons op deze wijze meer te wapenen tegen het Nederlandse zwarefondgeweld ?
In België zijn we blijkbaar wat voorzichtiger en zijn eerder behoedzaam met duiven die volgens onze kijk nog wat volwassen moeten worden. We horen het geregeld uitdrukkingen als “wat gaan ze presteren als tweejaarse ?”, “gaan ze niet verbrand zijn tegen dat ze volwassen zijn” ?  Deze logica of onlogica wordt gebruikt naargelang het de speler uitkomt.
In 2025 waren de feiten dat Agen een relatief milde vlucht was met vlot verloop, Dax een keiharde knar was en Narbonne evenzo.  We zoeken de cijferman of vrouw die ons dit binnen één of twee seizoenen kan analyseren namelijk met hoeveel van de jaarlingen die deze vluchten vlogen nadien nog sterk doorstoomden als volwassen duif ?
Yvan en zijn entourage liggen er niet echt wakker van, ze hebben de titel van nationaal kampioen naar Nukerke gehaald.  Niet echt een verrassing als we het verleden van deze kolonie evalueren.  Het is reeds jaar en dag één van de toonaangevende hokken en vaste waarden in de topprestaties en jaarlijkse klassementen.
Twee seizoenen terug 2e nationaal Perpignan, vorig jaar 1e internationaal Perpignan, nu deze titel, kweker en leverancier van de nationale asduif Grote Fond bij Delbar-Ravens en nog zoveel meer schitteren aan de mooie kroon die daar reeds is gebouwd.  Het is een werk geweest van veel jaren, veel inzet, geen inspanning schuwen, steeds op zoek naar de beste versterking, niet versagen en vooral geloof in eigen aanpak en het kunnen van de duiven.
Het begon met de duiven van wijlen Denis Vanderbeke (Beki in de volksmond genaamd) die zowat de mentor van Yvan was en ook voor de nodige kwaliteit op de hokken zorgde. Nadien kwamen er de duiven van Joost De Smeyter bij, de Santens, Kurvers-De Weerd, Jan Ernest en nog een aantal namen meer. Met dit alles smeedde Yvan zich een heel sterke stam duiven die alle weer aankan. Hij zit nooit stil of verlegen om te zoeken naar versterking en het hoeven niet altijd de grote namen te zijn als het maar kwaliteit voor de vele kilometers is.
Yvan heeft toch ook wel de vaardigheid om een ploeg duiven klaar te maken voor een vlucht.  Dat deed hij al enkele keren met duivinnen (meestal) op Perpignan en nu lukt dit terug met een team aan jonge jaarlingduivinnetjes op de zware fond.
Je moet hiervoor de plaats, de tijd, de ruimte, het geduld en de daadkracht hebben. Respect is op zijn plaats !

Meisjes aan de macht, de K4 van Yvan

Luna, Liza, Mira, Bella…….zouden we ze voor even K4 kunnen noemen ? Dit kwartet lukte erin om het beste klassement van België te behalen op de vluchten Agen en Dax.
Het zijn duivinnetjes die iets later op het seizoen zijn gekweekt en die dan voorbestemd zijn voor het zwaardere werk op latere leeftijd. Met deze duiven heeft Yvan in het verleden reeds superresultaten gehaald.  Iets meer geduld, maar het loont.
Als jonge duif vlogen ze in 2024 tweemaal Noyon en éénmaal Pont St Maxence, meer ervaring hadden ze niet.
Dan werden ze met een 30 tal los op een hok geplaatst met enkel schapjes aan de muur, geen nestbakken. Via een gemeenschappelijke gang met andere hokken werden ze dagelijks losgelaten en mochten ze volop trainen op weduwschap. Ze werden in het voorjaar opgeleerd met de klassieke kleine korf, de eerste korte leervluchten en een vlucht van Chateauroux (provinciaal) en dan nog de Bourges II-nationaal.  Met deze bagage werden ze ingekorfd voor Agen. Op Agen werden ze “van het schapje” ingekorfd zonder enige andere motivatie. En op deze vlucht vlogen ze de 70e en 236e provinciaal die meteen 2 gouden punten opleverden.
Als voer krijgen ze tussen de vluchten in een heel lichte mengeling (om het aanparen toch wat in te perken). Voor de inkorving krijgen ze 3 dagen een zwaardere mengeling en dat is voldoende om op niveau te presteren.
Tussen Agen en Dax waren er enkele duivinnetjes met elkaar gepaard en waren en 2 die een nestschotel kregen waar er 4 eieren werden bebroed. Deze twee hebben dan ook de 2 bekroonde punten behaald op de loodzware vlucht uit Dax met een 8e en 24e provinciaal, genoeg om de nationale titel binnen te halen.

Mira (BE24-4087613) 8e provinciaal en 36e nationaal Dax

Deze duivin zette een prachtprestatie neer op een zware vlucht uit Dax. Ze broedde en deze neststand deed het beste uit haar vleugels komen. Ze komt uit een vader die een kruising is van de eigen oude soort met een duiver van de gewezen tandem Depraetere-Viaene uit Maarkedal.  Aan moederszijde vinden we terug de eigen oude soort met een scheut De Smeyter-Restiaen erbij.

Bella (BE24-4087665) 24e provinciaal en 96e nationaal Dax

Zij was gepaard met Mira en ook broedend. Ook zij presteerde top 100 nationaal. Haar origine is langs vaderszijde een zoon van de Gouden Ring Waasland van Roger Weyn (die ook duiven van Yvan in zijn bezit had) gekoppeld aan een dochter van de Marseille (12e nat Marseille) die op zijn beurt was gekoppeld aan Milo (4e nationaal Perpignan). Een origine doorspekt met nationale topduiven die elk op hun beurt bewezen dat ze de zwaarste vluchten aankunnen.

Luna (BE24-4087666) 70e prov Agen en 380e nat Agen

Luna is de nestzus van Bella die op Dax punten sprokkelde en dus ook de origine Roger Weyn x Haelters x de Marseille x Milo.  Met deze duivin zitten we dus in de harde kern van de stam van Yvan zijn duiven voor het zware werk.

Liza (BE24-4088735) 236e prov Agen en 1.116 nat Agen

Het 4e meisje in het kwartet is Liza. Zij was op Agen op het appel en komt uit de duiver Berrie (die werd gehaald bij Albert Depraetere in Nukerke) gekoppeld aan een dochter van de Kurvers-duiven met de Rubex (Denis Vanderbeke).

Geloof in eigen aanpak en altijd zoekend

Terwijl ik met Yvan en Marie-Rose een rondleiding op de hokken krijg overvalt mij de bedenking wat hier op dit hok nu het verschil maakt om sterk te presteren en vraag dit ook aan Yvan.
Geloof in eigen aanpak is de rode draad. De werkwijze van kweek, voorbereiding, verzorging is bewezen door resultaten, jaren na elkaar. Niet alles bruusk gaan omgooien omdat het plots wat minder gaat is de boodschap. Wel alert blijven voor het dagelijkse gedrag van de duiven.
Blijven geloven in de kunde van de eigen stam duiven, en niet te vlug de topduiven verkopen. De goeie kweken hier ook verder in de goeie en geregeld vinden we de historische sterkhouders terug in de pedigrees. Ook weten dat duiven voor de zware fond dienen gespeeld te worden op hun afstanden en alles de omstandigheden dan normaal zijn dan komt dit talent naar boven.  De jaarlingduivinnen hadden als jonge duif bijna geen ervaring en toch waren ze op het appel.  Kunnen of niet kunnen ?
Een uitspraak die toch wel blijft hangen is deze “wanneer je een jonge duiver hebt van de fondsoort die op een snelheids- of halvefondvlucht kop vliegt…hou hem maar in het oog, veel kans dat het een goeie wordt”…..eentje om op te schrijven !
De medicijnkast zo gesloten mogelijk houden. Duiven laten duif zijn, eens afzien en herstellen is een goede leerschool.  Bij Yvan is er een klassieke ingreep die ook reeds jarenlang overeind blijft. Tot voor de inkorving van Vierzon (de eerste verdere vlucht in voorbereiding op de nationale vluchten) komt er niets van medicijnen op het hok. Tussen Vierzon en Limoges wordt een tweetal dagen gekuurd tegen tricho (blind), punt aan de lijn. En dan observeren, voorbereiden en de medische kous is af indien het trainingsritme en gedrag goed zijn.
Duiven voor de zware fond opvoederen vraagt maar een drietal dagen. Voor het overige krijgen de duiven hier relatief lichte kost en enkel de laatste 3 dagen voor de inkorving worden ze bijkomend gevoerd met zwaarder voer en wat energietoespijs.

Ook staan Yvan zijn ogen en voelsprieten constant open om zijn stam te versterken. Het hoeven niet enkel de hele grote namen te zijn, hij heeft ook reeds genoeg bewezen dat je, met goed uit je doppen te kijken, je kan versterken in alle stilte. Bij de gebroeders Santens in Oudenaarde (en dit doet helemaal niets af aan hun kampioenenstatus van jaren geleden) werden een aantal oude kweekduiven opgeruimd. Yvan bracht een vale duiver mee…en kweekte er de 1e internationaal Perpignan uit.  Bij buurman Albert Depraetere werd de duivensport stopgezet, maar Albert had in de jaren ervoor enkele knaluitslagen op de zware fond gemaakt…Yvan haalde er enkele duiven…en het resultaat zit reeds verweven in de duivinnen die nationaal kampioen werden…en nog enkele voorbeelden die dit staven. 

Het zijn geen ééndagsvliegen meer hier in Nukerke, de bewijzen zijn er ten overvloede, jaarlijks vooraan te vinden.  Pure klasse !

Proficiat vanwege het Herbotsteam !

Geert Dhaenens

Afdeling van de jaarse duivinnen

Hok van de jonge duiven